Τελικός αναστοχασμός για το μάθημα της Παιδικής Λογοτεχνίας

Αναστοχαστικό ημερολόγιο από τη φοιτήτρια Δημοτικής Εκπαίδευσης Λουκία Ρούσσου

Οι εμπειρίες μου από το μάθημα της Παιδικής Λογοτεχνίας

To μάθημα της Παιδικής Λογοτεχνίας με βοήθησε να συνειδητοποιήσω τη μεγάλη σχέση που έχει η Λογοτεχνία με την κοινωνία, τον πολιτισμό και την ιστορία. Μ’ έφερε σε επαφή με διάφορα είδη λογοτεχνικών κειμένων όπως κόμικς, εικονοβιβλία και παραμύθια. Έχω κατανοήσει ότι για να διδάξουμε αποτελεσματικά αυτά τα κείμενα στο σχολείο, χρειάζεται να δώσουμε στους μαθητές μας την ευκαιρία να δημιουργήσουν τις δικές τους ιδέες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά τους μέσα από αυτά, εκφράζοντας τις προσωπικές τους εμπειρίες και τα δικά τους συμπεράσματα. Δηλαδή, αυτό που έχει σημασία είναι να συνδεθούν συναισθηματικά και προσωπικά με τα κείμενα. Ειδικά, μέσα από τα πολυτροπικά κείμενα και τα εικονοβιβλία οι μαθητές μπορούν να δώσουν τις δικές τους εξηγήσεις, με τον δικό τους τρόπο και με βάση τα δικά τους βιώματα. Ακόμα, σε τέτοιου είδους κείμενα, δεν μας αφορά μόνο η ανάλυση του κειμένου, αλλά και η σύνδεση των συστημάτων μεταξύ τους, δηλαδή τι επιδιώκει ο συγγραφέας μέσα από αυτά.

Επιπλέον, ένα άλλο μέρος του μαθήματος που μου άρεσε πολύ και με βοήθησε να κατανοήσω τον ρόλο αυτού του μαθήματος, ήταν η δική μας προσωπική και βιωματική εμπειρία με ανθρώπους του κλάδου αυτού, όπως η μάχιμη εκπαιδευτικός κυρία Αναστασία Σωτηριάδου. Την πρωτογνωρίσαμε στο πανεπιστήμιο μας όταν ήρθε να μας κάνει παρουσίαση του τρόπου διδασκαλίας ολόκληρου  του λογοτεχνικού βιβλίου στην τάξη. Μπορώ να πω ότι βλέποντας τη δουλειά της, τις πλούσιες δραστηριότητες που δημιούργησε και ακούγοντάς την να μας εξηγεί τον τρόπο που τις προσέγγισε και δείχνοντας τα τετράδια των μαθητών της έμεινα έκπληκτη. Ήταν τόσο σίγουρη για το αντικείμενο που μας μιλούσε και μου δημιούργησε τη σκέψη ότι θα ήθελα να γίνω σαν εκείνη. Όταν μας κάλεσε να πάμε να παρακολουθήσουμε τους μαθητές της στο σχολείο της δεν μπορούσα ούτε στο ελάχιστο να φανταστώ τι θα αντίκριζα εκείνη την μέρα. Μπορώ να πω ότι καθ’ όλη τη διάρκεια του μαθήματος την παρακολουθούσα με τόση αφοσίωση που το μόνο που σκεφτόμουν πραγματικά ήταν να γίνω μια τέτοια δασκάλα. Έβλεπα τον τρόπο που τα εξηγούσε, τις κινήσεις, αλλά το σημαντικότερο, την αλληλεπίδραση της με τους μαθητές της, μέσα από τους οποίους, με τη συμμετοχή όλων και τον ενθουσιασμό που έδειχναν σε όλη τη διάρκεια του μαθήματος, για ακόμα μια φορά φάνηκε η δουλειά της. Επιπλέον, άλλο ένα κομμάτι που με έκανε πραγματικά πολύ ενθουσιασμένη, ήταν η διαμόρφωση της τάξης της, με όλες τις σημειώσεις και το υποστηρικτικό  υλικό στους τοίχους που ήταν τόσο δημιουργικό και παράλληλα βοηθητικό για τα παιδιά.

Είναι αλήθεια ότι το μάθημα της Παιδικής Λογοτεχνίας μου έδωσε πολλαπλά ερεθίσματα τόσο σε θεωρητικό όσο και σε πρακτικό επίπεδο. Μου προκάλεσε την περιέργεια να θέλω να ψάξω και να ενημερωθώ ακόμη περισσότερο σε αυτό το πεδίο. Πιστεύω ότι θα με βοηθήσει να γίνω μια σωστή δασκάλα και να διδάσκω τους μαθητές μου με κατάλληλες και δημιουργικές προσεγγίσεις. Τώρα, καταλαβαίνω ότι ως μελλοντική δασκάλα θα ήθελα να λειτουργήσω εντελώς διαφορετικά σε αυτό μάθημα σε σχέση με το πώς το σκεφτόμουν πριν να το διδαχθώ. Οι κατάλληλες διδακτικές πρακτικές είναι αυτές που θα βοηθήσουν κάθε μαθητή να εμβαθύνει στα νοήματα των λογοτεχνικών κειμένων, να ταυτιστεί με τους ήρωες, να κατανοήσει τα προβλήματα της κοινωνίας και να τα αντιμετωπίσει ως ενεργός πολίτης. Για όλες αυτές τις καινούριες γνώσεις που έχω αποκτήσει, είμαι ευγνώμων!

Από την επίσκεψη στο Δημοτικό Σχολείο Ταμασσού