Έρευνα – Άρθρα – Συνεργασίες με Μεταπτυχιακούς και Διδακτορικούς Φοιτητές του Τμήματος Παιδαγωγικών Σπουδών

General and Special Early Childhood Educators’ Attitudes Towards Co‑teaching as a Means for Inclusive Practice

Chatzigeorgiadou, S., Barouta, A. General and Special Early Childhood Educators’ Attitudes Towards Co-teaching as a Means for Inclusive Practice. Early Childhood Education Journal (2021). https://doi.org/10.1007/s10643-021-01269-z

Η συνδιδασκαλία έχει προταθεί ως μια ουσιαστική μέθοδος για αντιμετώπιση των προκλήσεων που μπορεί να συνοδεύουν την ποικιλομορφία της τάξης. Στην παρούσα μελέτη διερευνήθηκαν οι στάσεις των εκπαιδευτικών σχετικά με τη συνδιδασκαλία και την ένταξη των μαθητών με αναπηρία στις γενικές τάξεις. Συνολικά 104 εκπαιδευτικοί προσχολικής ηλικίας απάντησαν στο ερωτηματολόγιο (51,9% γενικοί παιδαγωγοί και 48,1% ειδικοί παιδαγωγοί), στο οποίο εξετάστηκαν οι προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την επιτυχή εφαρμογή της συνδιδασκαλίας καθώς και τα οφέλη για τους εκπαιδευτικούς. Τα αποτελέσματα αποκάλυψαν ότι, ενώ οι ειδικοί παιδαγωγοί είναι πιο πρόθυμοι να συνδιδάξουν, βρίσκονται σε μειονεκτική θέση, επειδή οι γενικοί παιδαγωγοί, συνήθως, λαμβάνουν εξ ολοκλήρου τις αποφάσεις που σχετίζονται με τον προγραμματισμό και την αξιολόγηση των δραστηριοτήτων στην τάξη. Ωστόσο, οι περισσότεροι γενικοί εκπαιδευτικοί προσχολικής ηλικίας δήλωσαν ότι επωφελούνται επαγγελματικά από τη συνδιδασκαλία. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η συνδιδασκαλία θεωρείται επιτυχής όταν οι δύο εκπαιδευτικοί συνεργάζονται, κατά τις επίσημες συναντήσεις τους, παρόλο που ο κοινός χρόνος συνεργασίας τους είναι συνήθως αρκετά περιορισμένος. Επιπλέον, οι γυναίκες εκπαιδευτικοί φάνηκαν πιο ανοιχτές σε πρακτικές συνδιδασκαλίας και οι περισσότερες από αυτές συμφώνησαν ότι η κατάλληλη διάταξη της τάξης επηρεάζει με επιτυχία την εφαρμογή της συνδιδασκαλίας. Τέλος, επισημάνθηκε ότι οι γνώσεις των συνδιδασκόντων για τις ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες και η ικανότητά τους να τροποποιούν το Αναλυτικό Πρόγραμμα φαίνεται να επηρεάζουν τη συνδιδασκαλία.

Η κατάκτηση του γραμματισμού σε παιδιά με φωνολογικές-αρθρωτικές διαταραχές

Pittas, E. & Vasilopoulou, P. (2022). Literacy learning in children with speech sound disorders. Proceeding of the 8th Panhellenic Conference “Neos Pedagogos” [Contemporary Teacher], ISBN: 978-618-82301-7-0, Athens: “Sillogos Neos Pedagogos”

Η Μεταπτυχιακή φοιτήτρια του Τμήματός μας, Παναγιώτα Βασιλοπούλου, σε συνεργασία με τη Δρ Ευδοκία Πίττα, επόπτρια της μεταπτυχιακής της εργασίας για την οποία έλαβε τον βαθμό «Άριστα», διενέργησε συγχρονική έρευνα σχετικά με την κατάκτηση του γραμματισμού σε παιδιά με φωνολογικές-αρθρωτικές διαταραχές, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιευτήκαν στα πρακτικά του 8ου Συνεδρίου «Νέος Παιδαγωγός» που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα στις 7 Μαΐου 2022. Έρευνες στον διεθνή χώρο συμφωνούν ότι τα παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας τα οποία έχουν βιώσει κάποια φωνολογική διαταραχή στο παρελθόν, παρουσιάζουν μελλοντικά διαταραχή κατά την κατάκτηση της φωνολογικής επίγνωσης. Σκοπός της εν λόγω συγχρονικής έρευνας ήταν να διερευνηθεί η συσχέτιση μεταξύ των φωνολογικών-αρθρωτικών διαταραχών με την επίδοση της ορθογραφημένης γραφής και ανάγνωσης στην πρώτη σχολική ηλικία. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε στην περιοχή της Καλαμάτας, σε 11 δημοτικά σχολεία του Νομού Μεσσηνίας, μέσα σε διάστημα πέντε μηνών. Το δείγμα αποτέλεσαν συνολικά 55 μαθητές (28 αγόρια και 27 κορίτσια) τα οποία φοιτούσαν στην Α΄, Β΄ και Γ΄ τάξη του δημοτικού σχολείου. Όλα τα παιδιά παρουσίαζαν στην ομιλία τους αρθρωτικά και φωνολογικά ελλείμματα και είχαν μητρική γλώσσα την ελληνική. Τα παιδιά αξιολογήθηκαν ατομικά στην ανάγνωση, την ορθογραφία, τη φωνητική-φωνολογική εξέλιξη και τη νοητική ικανότητα, χρησιμοποιώντας σταθμισμένα εργαλεία. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα παιδιά με μέτρια αρθρωτική-φωνολογική διαταραχή παρουσίασαν υψηλότερη επίδοση στο τεστ ανάγνωσης σε σχέση τα παιδιά με ήπια και σοβαρή αρθρωτική-φωνολογική διαταραχή. Ως προς την ορθογραφία, τα παιδιά με ήπια αρθρωτική-φωνολογική διαταραχή παρουσίασαν υψηλότερη επίδοση σε σχέση με την επίδοση των παιδιών με μέτρια και σοβαρή αρθρωτική-φωνολογική διαταραχή. Σε πρακτικό επίπεδο, τα παραπάνω ευρήματα αποτελούν το έναυσμα για την πραγματοποίηση διαχρονικών ερευνών, τόσο στην Κύπρο όσο και στην Ελλάδα, ώστε να αναδειχθεί η προβλεπτική σχέση μεταξύ των παραγόντων.